در دنیای ورزش، برخی قهرمانان فقط مدال نمی‌آورند؛ آن‌ها تاریخ را می‌سازند. امامعلی حبیبی، اسطوره فراموش‌نشدنی کشتی ایران، یکی از این چهره‌های ماندگار بود که در دوم شهریور ۱۴۰۴ در سن ۹۴ سالگی چشم از جهان فروبست. او نه فقط یک قهرمان، بلکه نمادی از غرور ملی و اراده‌ای پولادین بود.
از مکتب‌خانه تا تشک جهانی
زندگی حبیبی، متولد ۵ خرداد ۱۳۱۰ در روستای درزی‌کلای بابل، از همان ابتدا با سختی و تلاش همراه بود. پس از دست دادن پدر در سن ۱۲ سالگی، او به قائمشهر نقل مکان کرد و برای کمک به خانواده در کارخانه نساجی مشغول به کار شد. اما سرنوشت او را به سمت دنیای کشتی سوق داد. حبیبی از کشتی محلی مازندران، «لوچو»، آغاز کرد و با تکنیک‌های منحصربه‌فرد و سرعت خیره‌کننده‌اش به سرعت مورد توجه قرار گرفت.
نقطه عطف زندگی ورزشی او در سال ۱۳۳۵ رقم خورد. او پس از شکست دادن قهرمان وقت، جهانبخت توفیق، به عضویت تیم ملی درآمده و راهی المپیک ۱۹۵۶ ملبورن شد. در آنجا، با شکست پی‌درپی رقیبان قدرتمندی از جمله قهرمان پرآوازه سوئدی، اندربرگ، نخستین مدال طلای تاریخ المپیک ایران را به ارمغان آورد. بازگشت او به ایران به یک جشن ملی تبدیل شد؛ استقبال بی‌نظیر مردم از پل سفید تا قائمشهر، گواهی بر محبوبیت و جایگاه ویژه‌اش در قلب ایرانیان بود.
کارنامه‌ای درخشان در جهان کشتی
پس از ملبورن، «ببر مازندران» به درخشش خود ادامه داد. کارشناسان او را سریع‌ترین کشتی‌گیر جهان می‌نامیدند، چرا که با فنون ابتکاری خود، مانند «سر و ته یکی»، حریفان را در کمتر از چند دقیقه ضربه فنی می‌کرد. قهرمانی جهان در تهران (۱۹۵۹) یکی دیگر از لحظات به یادماندنی او بود که در آن دو قهرمان بزرگ شوروی و ترکیه را به راحتی شکست داد.
هرچند دوران حرفه‌ای او با تلخی‌هایی نیز همراه بود، مانند از دست دادن مدال المپیک ۱۹۶۰ رم به دلیل ریسک‌پذیری بالا، اما او همواره ترجیح می‌داد «زیبا» کشتی بگیرد تا صرفاً به دنبال کسب امتیاز باشد. کارنامه او گواهی بر این سبک منحصربه‌فرد است:
| رقابت | تعداد مدال طلا |
|---|---|
| المپیک | ۱ |
| رقابت‌های جهانی | ۳ |
| رقابت‌های آسیایی | ۱ |
| رقابت‌های کشوری | ۵ |
فراتر از تشک: سیاست و سینما
محبوبیت حبیبی به دنیای ورزش محدود نشد. او در سال ۱۳۴۲ با رأی مردم بابل به مجلس شورای ملی راه یافت و به عنوان اولین کشتی‌گیری شناخته می‌شود که وارد عرصه سیاست شد. او در این دوره، به پیگیری پروژه‌های عمرانی و خدماتی برای زادگاهش پرداخت. همچنین، با بازی در فیلم «ببر مازندران» به کارگردانی ساموئل خاچیکیان، تجربه حضور در دنیای سینما را نیز به کارنامه خود اضافه کرد.
میراث جاودانه
در سال ۲۰۰۷، اتحادیه جهانی کشتی نام او را در تالار مشاهیر ثبت کرد، افتخاری که جایگاه جهانی او را تثبیت کرد. با وجود مشکلات ریوی در سال‌های پایانی عمر، او تا آخرین لحظات، چهره‌ای محبوب و مورد احترام باقی ماند. با درگذشت او، پرونده زندگی یکی از بزرگ‌ترین قهرمانان تاریخ ورزش ایران بسته شد. اما یاد و خاطره جسارت، تکنیک و اخلاق پهلوانی‌اش، همچنان الهام‌بخش نسل‌های آینده خواهد بود.
امامعلی حبیبی در چه تاریخی و در چه سنی درگذشت؟
امامعلی حبیبی در تاریخ دوم شهریور ۱۴۰۴ و در سن ۹۴ سالگی درگذشت.
لقب امامعلی حبیبی چه بود و چرا به این نام شناخته می‌شد؟
لقب او «ببر مازندران» بود. این لقب به دلیل سبک کشتی پرسرعت، جسورانه و فنون دیدنی‌اش به او داده شده بود که یادآور قدرت و سرعت ببر بود.
اولین مدال طلای المپیک ایران توسط چه کسی به دست آمد؟
امامعلی حبیبی در المپیک ۱۹۵۶ ملبورن، نخستین مدال طلای تاریخ ایران در المپیک را در رشته کشتی آزاد به دست آورد.
آیا امامعلی حبیبی به جز کشتی در عرصه دیگری هم فعالیت داشت؟
بله. او پس از بازنشستگی از کشتی، به عنوان نماینده مردم بابل به مجلس شورای ملی راه یافت و همچنین در فیلم «ببر مازندران» نیز به ایفای نقش پرداخت.